تکرار اشتباهات لفظی رئیسی، اعتماد به نفس او را کاهش می دهد - وبلاگ آوای چکاوک

به گزارش وبلاگ آوای چکاوک، علی میرزامحمدی در روزنامه اعتماد نوشت: از زمان رسانه ای شدن فعالیت های سیاسی و اجتماعی ابراهیم رییسی شاهد رصد نمونه های متعددی از رفتار ها و اظهاراتی بوده ایم که در فرهنگ عامه با عنوان گاف یا سوتی شناخته می شوند. انتظار این بود که به تدریج تعداد این رفتار ها و اظهارات کاهش یابد، اما شواهد نشان می دهد این فرایند همچنان ادامه دارد.

جناح های مختلف سیاسی ممکن است تفسیر های متفاوتی از این مساله داشته باشند و حتی جناح های رقیب سیاسی از آن برای تحقیر جناح مقابل خود بهره بگیرند. رسانه ها نیز ممکن است برای بالا بردن مخاطب خود، به این سوتی ها رنگ و لعاب طنز و شوخی بدهند. اما واقعیت این است که تاثیرات بازتاب رسانه ای سوتی ها بر شخصیت روحی و روانی خود سیاستمدار می تواند به حدی سنگین باشد که بر تصمیم گیری های او اثری منفی برجای بگذارد.

از طرف دیگر رییس جمهور شخصیتی حقوقی و متعلق به کل نظام است و سوتی های او در بیشتر رسانه های جهانی و بین المللی بازتاب می یابد. بر این اساس ضروری است مشاوران رسانه ای رییس جمهور با تجزیه و تحلیل دقیق رفتار ها و اظهارات پیشین ایشان، راستا درستی را برای فعالیت های رسانه ای او انتخاب و آن را به دقت کنترل نمایند.

گاف ها و سوتی ها در جهانی سیاست فقط اختصاص به ایران و ابراهیم رییسی ندارد، بلکه در دیگر منطقه ها جهان هر روز در جریان است. جان بروکشایر تامپسون، نظریه پرداز اجتماعی رسانه ها اشاره دارد که ریگان از روسای جمهوری امریکا و دن کوئیل (Dan Quayle) از سیاستمداران سابق امریکا استعداد عجیبی در گاف دادن داشتند. در این میان تیم رسانه ای ریگان به سرپرستی دو نظریه پرداز به نام های مایکل دیور (Michael Deaver) و دیوید گرگن (David Gergen) کوشش کردند تا ریگان را از مساله گاف و سوتی دور نگه دارند.

گرگن نظریه برق گیر را در این باب عنوان کرد. برق گیر اشاره به این داشت که برای در امان نگه داشتن رییس جمهور از برق رسانه ها و آسیب های رویت پذیری رسانه ای ضروری است افراد دیگری سپر بلا بشوند. دیور و گرگن فرصت های ریگان را برای ظاهر شدن در برابر رسانه ها افزایش دادند، اما از سوی دیگر حلقه کنترل بر پیرامون رییس جمهور را تنگ گرفته و سعی کردند فرصت های فراخوانده شدن او را برای بیان اظهاراتی که سر منشا گاف بود، محدود سازند.

اجازه بدهید با ذکر دو نمونه با الهام از نظریه دیور- گرگن درباره شیوه های کنترل فعالیت رسانه ای رییسی به عنوان رییس جمهور ایران بیشتر تامل کنیم. رییس جمهور در اجلاس سران سازمان همکاری شانگهای، سخنرانی خود را از روی متنی که کارشناسان برایش نوشته بودند، ایراد کرد. نحوه قرائت متن به وسیله رییسی برای یک فرد عادی هم تعیین می کرد که این متن را دیگران برایش نوشته اند. البته این کار متداول است و معمولا در اینچنین اجلاسی، متن مکتوب سخنرانی به وسیله متخصصان، تنظیم و به وسیله خود فرد ویرایش می گردد.

اما غلط های فاحش او در قرائت متن نشان می داد که او بر مفاهیم متن تسلطی ندارد. در این مورد، مشاوران او از چند روز قبل، باید از او می خواستند که متن را چند بار بخواند و حتی از تمرین خواندن متن و شبیه سازی اجلاس سران به وسیله او فیلم گرفته و تجزیه و تحلیل و اشتباهات را به او یادآوری می کردند.

یا در نمونه ای دیگر در مراسم استقبال حضور او در فرودگاه شیراز، وقتی دختربچه ای پس از معرفی خود متنی را خواند، او دوباره نام دختر بچه را از او سوال و فراموش کرد که او نامش را لحظاتی پیش گفته بود! هرچند این گونه مسائل ممکن است برای دیگر افراد هم در زندگی رخ بدهد، اما درباره سیاستمداران می تواند سر منشا سوتی و دردسر باشد. در این مورد، چون این مراسم به صورت زنده از تلویزیون پخش می شد کار چندانی از دست مشاوران رسانه ای ساخته نبود.

بر این مبنا با توجه به موارد مشابه بهتر است با الهام از نظریه برق گیر دیور-گرگن، مشاوران رسانه ای رویت پذیری در اینچنین برنامه هایی را کاهش دهند؛ اما برای جبران از ویدیو های ضبط شده که به همه جوانب آن کنترل وجود دارد و بازبینی شده است، بهره بگیرند. مشاوران رسانه ای باید به رییسی یادآوری نمایند که از حواشی در سخنرانی پرهیز و تا حد امکان از روی نوشته صحبت کند. آرامش او را حفظ نمایند و حتی شیوه های تسلط کلامی و مدیریت پاسخگویی را به او یاد بدهند.

اما نکته آخر اینکه، سوتی، سوتی می آورد. معنی این جمله آن است که وقتی سیاستمداری سوتی بدهد اعتماد به نفس خود را به تدریج از دست خواهد داد و باز هم در جایی دیگر سوتی خواهد داد. عین تیم والیبال که وقتی چند امتیاز پشت سر هم از دست می دهد با باختن اعتماد به نفس، بازی را از کف خواهد داد. در این مواقع، مربی باید وقت استراحت بگیرد و با مصاحبه و ارایه راه چاره این فرایند را متوقف کند.