چهاردیواری بچه ها! - وبلاگ آوای چکاوک

به گزارش وبلاگ آوای چکاوک، تهران (پانا) - شیوع ویروسی که تا دوسال پیش برای مردم دنیا ناشناخته بود نوعی سردرگمی را در نحوه برخورد و رویارویی با آن به وجود آورده است که این سردرگمی ها در آخر به چالش های روحی بزرگ و کوچکی تبدیل شده اند...

به گزارش ایسنا، حتی اگر خودمان هم در این ایام با مسائل روحی دست به گریبان نشده باشیم در اطرافیان خود دیده ایم که به علت محدودیت های کرونایی به ویژه محدود شدن ارتباطاتشان دچار آسیب های گوناگون روانی شده اند.

یکی از اصلی ترین گروه های سنی که در پی ایجاد قرنطینه های خانگی ناشی از اپیدمی و کاهش حضور مردم در جامعه در معرض خطر آسیب های بسکمک قرار گرفته اند، بچه ها هستند. محدودیت هایی که همچنان هم ادامه دارد و انتها آن مشخص نیست. یک کارشناس ارشد روانشناسی بالینی در گفت وگو با ایسنا با اشاره به این موضوع اظهار کرد: پرخاشگری و کنترل نکردن تکانه خشم در بچه ها از جمله پرتکرارترین مسائلی ست که مراجعان در این روزهای کرونایی دارند که بیشتر ناشی از آموزش های آنلاین، کمتر شدن فعالیت های فیزیکی و سرکوب شدن هیجانات و تخلیه نشدن آن ها در بچه ها بروز داده می شود.

فروزان هاشم زاده ادامه داد: کرونا باعث شده زمان حضور اعضای خانواده در کنار هم افزایش پیدا کند، ساعت هایی که کودک پیش از پاندمی کرونا، در محیط مدرسه و خارج از خانه و با افراد متعدد می گذراندند حالا در محیط محدود خانه و تنها با اعضای خانواده سپری می شود.

او با اشاره به تاثیر پیگیری مستمر اخبار مربوط به حوادث کرونا بر روح و روان بچه ها نام کرد: از آنجا که این روزها بحث و گفت وگو حول محور کرونا در همه جا گرم است خواه ناخواه بچه ها هم در معرض اخبار مرتبط با این موضوع قرار می گیرند، اما آن ها از نظر روانی با توجه به کم بودن مقدار دانش و آگاهی نسبت به این مسئله دچار آسیب های روحی و روانی و در نهایت رفتارهای پرخاشگرانه می شوند.

این کارشناس ارشد روانشناسی بالینی بیان نمود: چگونگی مواجهه بچه ها با موضوع بیماری کرونا، چالشی جدی است که بسکمک از خانواده ها با آن درگیرند. عده زیادی از بچه ها از دی ماه سال 1398 که شیوع کرونا در کشور مشخص شد، در خانه ها قرنطینه شده اند. لذا والدین باید تلاش کنند تا با توجیه شرایط فعلی و محدودیت های ایجاد شده، در عین حال که عواقب ابتلا به بیماری کرونا را برای بچه ها شان شرح می دهند، مانع از آسیب های روانی ناشی از ترس در آن ها شوند.

هاشم زاده گفت: شما هم به طور حتم تا به حال بچه ها پرخاشگری را دیده اید که مدام فریاد می زنند، فحش می دهند و اشیای دم دست خود را به هر طرف می اندازند یا به سر و صورت مادر خود مشت می زنند. این موضوع اغلب به مسئله ای مهم و نگران کننده ای برای والدین تبدیل می شود.

وی در خصوص راهکار مناسب برای مهار خشم و رفتارهای پرخاشگرانه بچه ها گفت: افراد می توانند با کمک یک روانشناس و شناخت احساسات و هیجانات کودک از روش مدیریت کنترل خشم که یکی از 10 روش مهارت های زندگی است استفاده کنند و خشم فرزاندن خود را کنترل کنند؛ البته باید توجه داشت واکنش نامناسب والدین به این نوع رفتار کودک می تواند باعث تقویت رفتار پرخاشگرایانه شود.

این کارشناس ارشد روانشناسی بالینی افزود: آگاهی بخشی به کودک با استفاده از ابزارهایی مثل گفت وگو یا مذاکره با والدین و خواهر و برادر برای حل مسائل و درخواست های کودک بسیار با اهمیت است. برای مثال وقتی کودک با شیوه پرخاشگرانه چیزی را طلب می کند و ما به آن پاسخ می دهیم، او این شیوه را ساده ترین راه برای اجابت خواسته خود می داند و در واقع ما قدرت صبوری کودک را سرکوب کرده ایم.

فروزان هاشم زاده با بیان اینکه بچه ها بخشی از رفتارهای پرخاشگرانه را در دنیای مجازی و برخی را در دنیای حقیقی یاد می گیرند، تاکید کرد: وجود تفکرات و کلیشه هایی از جمله اینکه پسران بیش از دختران رفتارهای به اصطلاح قلدرانه تری دارند بر افزایش جمعیت آماری بچه ها خشن پسر تاثیرگذار بوده است و بر اساس آخرین تحقیقات مداخله ای و مقاله های علمی می توان گفت پرخاشگری در پسران نسبت به دختران شایع تر است.

او اظهار کرد: پیشنهاد من برای پیشگیری از رفتارهای پرخاشگرانه این است که والدین برای خود و فرزندانشان -در این دوران- برنامه ریزی داشته باشند، همبازی شدن با بچه ها و کتاب خوانی از جمله روش هایی است که می تواند تاثیر به سزایی در جلوگیری از خشم در بچه ها داشته باشد.

این کارشناس ارشد روانشناسی بالینی با بیان اینکه مسائل رفتار بچه ها را نباید به کرونا ربط بدهیم، گفت: بچه ها پرخاشگری را یاد می گیرند و شرط اول کنترل این رفتارها در کودک، کنترل پرخاشگری در والدین است و اگر والدین و اطرافیان رفتارهای سالم داشته باشند، به کودک کمک می کند، زیرا بچه ها از طریق چشم یاد می گیرند نه گوش و صحنه های درگیری در بین والدین و هر جای دیگر را ببینند یاد می گیرند پس کنترل و نظارت در این موارد بسیار کمک کننده است.

هاشم زاده شرح داد: اضطراب ناشی از بیماری کرونا در مادران می تواند بر افکار و رفتار آن ها و کیفیت تعاملات شان با بچه ها موثر باشد و در آخر موجب انواع اختلالات رفتاری و مقابله ای در فرزندان شود از همین رو تا انتها واکسیناسیون عمومی و انتها دوره قرنطینه روش های فرزندپروری در دوران کرونا را با حساسیت پیگیری کنند تا شاهد آثار منفی بر سلامت روان شناختی بچه ها نباشند.